Slaapapneu is een slaapstoornis waarbij de ademhaling voor meer dan 10 seconden stopt. Als dit meer dan 5 keer per uur voorkomt, is er sprake van een aandoening. Bij 5 keer per uur is er nog sprake van een licht syndroom. Maar het kan oplopen tot meer dan 30 keer per uur en dan is spreekt men van een ernstig syndroom.
Iedere keer als je ademhaling stopt, komt er geen zuurstof in je longen. En hoe vaker dit gebeurt hoe lager het zuurstofniveau in je weefsels wordt, dus ook in je hersenen. Op dat moment geven je hersenen een alarmsignaal af om wakker te worden. Zodra je wakker bent hervat de ademhaling zich weer. Bij veel van zulke aanvallen, kom je nooit in een diepe slaap. Met als gevolg dat je nooit goed uitgerust bent.
Vormen van Slaapapneu
Er zijn 3 vormen van slaapapneu:
- Het obstructieve slaapapneu syndroom (OSAS), hierbij wordt de luchtweg afgesloten door het zachte weefsel van je gehemelte, de wand van je keelholte of je tong.
- Het centraal slaapapneu syndroom (CSAS), hierbij geven de hersenen geen signaal door aan de ademhalingsspieren om adem te halen. De luchtweg is in dit geval dus niet afgesloten zoals bij het OSAS.
- Ook komt een combinatie van bovengenoemde syndromen voor.
Wat zijn de symptomen?
Meestal merk je zelf niet direct iets tijdens je slaap, je partner daarin tegen vaak wel. Zelf kan je het herkennen aan één of meer van de volgende symptomen:
- Moe wakker worden.
- Overdag vaak vermoeid of zelfs in slaap vallen.
- Vaak wakker worden ’s nachts.
- Een droge mond en pijnlijke keel bij het wakker worden.
- Concentratie- en geheugenproblemen.
- Prikkelbaar.
- (Luid) snurken, afgewisseld met ademstops.
Risicofactoren
Slaapapneu komt bij ongeveer 5% tot 10% van de volwassen voor. Het komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen en vanaf middelbare leeftijd neemt de kans op slaapapneu toe. Er zijn diverse factoren die bijdragen aan het ontstaan of het verergeren van slaapapneu:
- Overgewicht
- Vetweefsel in de keelwand
- Genetische aanleg
- Anatomie, zoals een korte en dikke nek, grote amandelen, grote tong, vernauwing in de neusholte en een naar achterstaande kaak.
- Roken
- Alcohol
- Drugs
- Slaapmiddelen of andere kalmeringsmiddelen
- Slaaphouding (op je rug)
- Hormonale- of stofwisselingsaandoeningen (na de menopauze komt het vaker voor).
Behandeling van slaapapneu:
Het is belangrijk om een slaapapneu te behandelen omdat een goede slaapkwaliteit heel belangrijk is voor onze gezondheid en levenskwaliteit. En bovendien is een zuurstoftekort in ons bloed schadelijk voor onze organen. Je kunt het op de volgende manieren behandelen:
- Het aanpassen van je leefstijl, bijvoorbeeld door af te vallen, geen alcohol meer te drinken voor het slapen gaan en geen slaapmiddelen.
- Een operatie kan uitkomt bieden als er sprake is van een anatomische oorzaak.
- In sommige gevallen kan het dagen van een snurkbeugel tijdens de slaap uitkomst bieden. Dit mandibulair repetitie apparaat (MRA) trekt je onderkaak iets naar voren, waardoor je luchtweg verder wordt geopend.
- Als laatste is er een CPAP-apparaat (continuous positive airway pressure). Tijdens het slapen draag je en masker die met een flexibele slang verbonden is met dit apparaat. Het zorgt voor een constantie luchtdruk in je luchtweg, waardoor er nagenoeg geen afsluitingen van je luchtweg meer voorkomen.
Deze laatste 2 zorgen niet voor een genezing, je moet ze de rest van je leven gebruiken. Het is zeker aan te raden om de oorzaken aan te pakken!