Onder hart- en vaatziekten vallen alle aandoeningen die te maken hebben met het hart en de bloedvaten. Hart- en vaatziekten zijn, naast kanker, één van de belangrijkste doodsoorzaken in Nederland.
Wat zijn de oorzaken van hart- en vaatziekten?
De oorzaken van hart- en vaatziekten zijn per aandoening verschillend. Maar er zijn wel een aantal risicofactoren die de kans er op verhogen:
- Te hoge bloeddruk
- Te hoge cholesterol
- Diabetes
- Overgewicht
- Ongezond eten
- Te weinig beweging
- Stress
- Roken
- Genetische aanleg
Je kunt de kans op hart- en vaatziekte dus aanzienlijk verkleinen door een gezonde levensstijl.
Soorten hart- en vaatziekten
Er zijn 4 soorten te onderscheiden:
- Aangeboren hartafwijkingen: die ontstaan als tijdens de zwangerschap het hart niet goed is aangelegd, voorbeelden hiervan zijn hartklepafwijkingen en hartritmestoornissen.
- Aandoeningen veroorzaakt door een slechte bloedtoevoer naar het hart of de hersenen. Dit ontstaat door een vernauwing of blokkering van een bloedvat, zoals vaatkramp, trombose, embolie of slagaderverkalking. De mogelijke gevolgen hiervan zijn een hartinfarct, herseninfarct of angina pectoris (pijn op de borst of hartkramp).
- Vaatziekten: zoals spataderen, etalagebenen en de ziekte van Raynaud (gevoelloze vingers of tenen).
- Overige aandoeningen: zoals hartritmestoornissen (kan ook op latere leeftijd ontstaan), reumatische hartziekten of ontstekingen.
Meer informatie over de verschillende aandoeningen vind je op de website van de Nederlandse Hartstichting.
Klachten en symptomen
De klachten en symptomen zijn per aandoening verschillend, maar de volgende signalen kunnen duiden op een hart- of vaatziekte:
- Hartkloppingen
- Hartoverslagingen
- Pijn op de borst in rust
- Pijn op de borst bij inspanning
- Uitstralen van de pijn naar bovenarmen, kaak, rug, tussen de schouderbladen en maagstreek
- Uitvalverschijnselen
- Vermoeidheid
- Kortademig
- Vocht vasthouden
- Misselijkheid
- Duizeligheid
Raadpleeg bij één van bovenstaande altijd een arts. Bij vrouwen zijn de signalen vaak minder duidelijk dan bij mannen, omdat ze vaak ook overeenkomen met overgangsverschijnselen. Daarom is het zinvol om een tijdje een dagboek bij te houden over wanneer de klachten en symptomen optreden. Dit geldt overigens ook voor mannen, het kan een arts erg veel helpen bij het stellen van een diagnose.